Boerenzoon Paul Henri : 'Stikstofproblemen landbouw versus natuurgebieden'

Boerenzoon Paul Henri zegt : 'Stikstofprobleem voor natuurgebieden is overroepen.   De schade van de stikstof uitstoot aan natuurgebieden door boerderijen in hun nabijheid,  is overroepen en meer van sentimentele aard. Deze "schade" is meestal niet ingrijpend en heeft andere oorzaken.

En indien toch van invloed, zullen in tegendeel de er aanwezige planten beter groeien (en meer CO2 en stikstof opnemen, een klimaat voordeel!). Het uitzicht van het gebied, enkel nabij de boerderij, toch misschien wel een beetje veranderd is, met mogelijk iets andere en meer flora en fauna (het ene sentimenteel gevoelig aanwezig vlindertje of vogeltje zal wel adapteren of verhuizen...).

In de nabijheid van de boerderij is de biodiversiteit zeker niet verminderd, mogelijk wel iets veranderd of opgeschoven.

Natuurgebieden en de boerderijen zijn reeds jaren in elkaars nabijheid. Men moet eens objectief kijken (objectieve nieuwe studie) wat er echt nadelig is (of geworden). Is het enkel in de aangrenzende rand? Zeker is er door de nabijheid van het natuurgebied niets nadelig voor klimaat, in tegendeel (meer plantengroei, meer opname, klimaatvoordeel is nu het allerbelangrijkste).

Indien men toch een meetbare hoeveelheid stikstof in de nabijheid van een landbouwbedrijf waarneemt is het belangrijk en aanbevolen dat het bedrijf via de overheid advies en ondersteuning krijgt voor reductie! En ook dat men in de nabijheid best groen aanplant, struik en bomen; of zelfs nog beter, in de buurt een natuurgebied (bomen, struiken)  te creëren.  Wil men finaal minder stikstof in de ruimte dan is het zelfs een voordeel nabijheid van natuur  (natuurgebied) bij de boerderij; voor opname. 

Klimaatactie is nu allerbelangrijkst. 

Biodiversiteit  is ook belangrijk maar wordt ‘vooral’ beïnvloed door de overbevolking, verkeer, industrie, klimaat, enz. en niet de landbouw.  Rondom vele boerderijen en vooral weiden werd, is veel groen aangeplant (ons groene Vlaamse boeren platteland!). Ook de fauna via land en tuinbouw is zeer belangrijk en uniek (bijen, gevogelte, …)

De boerderijen waren er reeds voor er sprake was van (officiële) natuurgebieden. De bedrijven van nu zijn wel groter met veel meer vee, doch als men vergelijkt vroeger waren toen veel meer boerenbedrijven wat ongeveer op hetzelfde neer komt. Ook nu wordt er veel meer regelgeving  gevolgd  (bemesting…), dus is reeds beter dan vroeger.

Zien onze natuurgebieden en bossen er slechter uit (door de landbouw) dan vroeger (na te kijken via oude foto’s of navraag)? Zal men hier bedrijven wegnemen dan zal elders in de wereld toch deze voedselproductie moeten gebeuren, en zeker is dit onder ‘niet’ gecontroleerde omstandigheden zoals hier met zeker meer uitstoot, een zeer slechte klimaatactie.

Het probleem wordt heden vooral aangescherpt voor open speciale natuurgebieden (bijvoorbeeld vennen, heiden…). Deze gebieden ondervinden nu vooral invloed van klimaatopwarming, overbevolking, lucht van industrie en verkeer, maar zeker niet hoofdzakelijk van de nabije landbouw. Eerder sprak men vooral van eutrofiëring (met vaak dominantie van grassen) en legde men de oorzaak vooral aan de neerslag met meer nutriënten ( door algemene luchtbezoedeling, overbevolking, industrie).

Ook door de klimaat opwarming (en vaak langere sterk zonnige periodes, of droogtes) die men nu al enkel jaren heeft is onze flora ook fel beïnvloed (vb dennen bomen verdorren,...) Zo ook werden er in vele tuinen en parken aanplantingen gedaan van bijvoorbeeld Es, Esdoorn, Berk, ...; zaad van deze geven vele ongewenste scheuten in een grote straal rondom hun. Er is meer beheer (geld) noodzakelijk wil men in de natuurgebieden een ecosysteem behouden.

Bijvoorbeeld beheren van bramen, netels, berk, Canadese  gans, Aziatische hoornaar, … , toch soms maaibeurt, extra plassen voorzien,… Vroeger werden algemeen distels, netels en bramen verdreven met herbiciden (bijvoorbeeld 2,4D en 2,4,5T, of round-up). Deze herbiciden zijn nu niet meer toegelaten en gebruikt, en ziet men deze planten veel meer voorkomend en storend en geeft men vaak de landbouw (meest nabije) de schuld van meer voorkomen.

Besluit:

1. Slechts een kleine fractie van de miljarden die men nu wil uitgeven aan het wegnemen van vele landbouwbedrijven is maar nodig (en zal men maar hoeven uit te geven)  voor het beheer, onderhoud en aanpassen van  de kritische natuurgebieden.  Zo kan men bijvoorbeeld via maaien of manueel verwijderen van invasieve soorten (bijvoorbeeld berk, es, braam…). Ook eventueel na regelmatige bodem analyse kan men kalk toevoegen. Zo bijvoorbeeld worden regelmatig op de Kalmthoutse heide de berkenscheuten manueel uitgetrokken..

2. Men zal beter een deel van de grote sommen geld nodig voor wegnemen van zogenaamde “kritische” bedrijven beter besteden aan “alle” landbouwbedrijven  voor advies en ondersteuning voor reductie van stikstof uitstoot (een algemeen plan = massaal minder uitstoot = algemeen groter klimaatvoordeel).

Gelukkig zijn er nog boeren.

Dit beroep is uitzonderlijk 24 op24 uur bezig ook zon en feestdagen  en zeer veel deskundigheid is nodig . Ze moeten gewaardeerd, beschermd worden. Het is dan ook belangrijk via onderwijs naast natuurkennis ook de realiteit van ‘onze’ voedselproductie aan te leren.

Boeren zijn wél klimaatvriendelijk:

In de pers en door natuur-  en klimaat”wetenschappers” wordt de uitstoot via de landbouw sterk overschat weergegeven. Onbegrijpelijk, niet te geloven dat de uitstoot van de landbouw zo hoog aandeel heeft vergeleken met verkeer, industrie, energie productie, huizen verwarming, enz.  Deze studies moeten eerlijk opnieuw gebeuren.

Ook, de boeren-akkers en weiden nemen veel extra CO2 op uit de lucht: bijvoorbeeld een veld mais neemt meer CO2 op dan een (kreupelhout)bosje wat momenteel veel aangelegd wordt door Natuurpunt. En ook de akkerbouw en grasland waarmee het vee gevoed wordt zal de extra uitstoot van het vee veel compenseren.... Ook de landbouw zorgt voor een zekere biodiversiteit (kieviet, haas, raven,  bijen, hommels,…). Ook vele landbouwgronden zijn omringt van biodiverse houtgrachten

-Om eerlijk te zijn moet men voor de landbouw  de resultante maken van zijn nadeel (uitstoot) met zijn voordeel (opname CO2 en stikstof via groenproductie, en bomen of mogelijk bos in hun beheer). Mogelijk kan ieder bedrijf dit wettelijk voorleggen!!!

Geen decreet  noch strengere regelgeving:

Strengere regelgeving van landbouw in nabijheid van natuurgebieden mag er absoluut niet komen! Vele kleine weiden en voormalige landbouw gebieden worden/werden opgekocht door natuurverenigingen (Natuurpunt , ANB,…). Om allerlei redenen is, was vaak de aankoop nadelig voor een nabije boer (aankoopsom te hoog, oppervlakte te klein, afgelegen, geen akkerbouw mogelijk,..).

Via natuurvriendjespolitiek worden deze voormalige landbouw gebieden dan (mogelijk) verder geklasseerd als beschermd natuurgebied met gevolg dat de nabije boer dan ook onder de strengere regelgeving valt  (code oranje of rood) (en hij was er eerst)!!!

Ook sommige fanatieke natuurliefhebbers (soms natuurpunt, ANB,…) zullen bij bezoek aan hun favoriete gebied (soms met enkele typische fauna of flora species) meestal de meeste nabije gebuur ontmoeten (botsen): een landbouw area; en deze onterecht beschuldigen van (mogelijke) biodiverse wijzigingen (wie was er eerst!).

Men vergeet ook vaak dat vroeger geen officiële natuurgebieden bestonden (enkel landbouw, bos en woongebieden) en er toch een zeer grote biodiversiteit bestond, die recentelijk door de overbevolking is veranderd. Vele natuurgebieden waren voorheen landbouw (vaak opgekocht door natuurpunt) en zijn niet groot genoeg om een stabiel ecosysteem te krijgen zoals sommigen wensen (en ze willen de omringende landbouw er nog bij…).

Indien er toch landbouwgebied wordt omgevormd tot natuur- bos, moet men verplichten deze voor bosbouw, houtwinning te beplanten en behouden in toekomst (is klimaat positief en er geen boskap en vervoer van hout  uit Zuid America..). Bijvoorbeeld onze populier,  zeer bekend. De randen van deze bossen kunnen beplant worden met soorten die zorgen voor de nodige biodiversiteit.

De lobby extreem voor natuur (o.a. sommige Natuurpunters) in pers en politiek (Vlaams , federaal, Europa) is te groot en vaak niet objectief, dominant, en niet eerlijk, vergeleken met deze van de landbouw.

Vaak ontmoet men bijvoorbeeld een Natuurpunter die sentimenteel  één beestje of plantje per se daar zonder beetje stress wil houden, ook al is er geen gevaar voor uitsterven of een totaal natuur nadeel… Zo bijvoorbeeld ook  (sentimenteel via Europa) de wettelijke ondersteuning en bij ons inbrengen van de wolf was een grove fout.

De biodiversiteit ervan is in tegenstelling  men beweert minder (reeën, herten, hazen , bevers, weidevogels  enz. hebben predator).  Was het vooral bedoeld om de jagers te jennen? De landbouw is hierbij ook niet geraadpleegd. Gelukkig lopen er nu minder vaarzen in de weiden en beemden zoals vroeger. En menige publicaties tonen wel gevaar voor mensen; en de beheerskosten zijn veel te hoog….

Landbouw maakt ons voedsel:

Vlees, melk , ei en granen zijn primair noodzakelijk in onze voedselketen.  Alles wat in Vlaanderen en Nederland geproduceerd wordt via land en tuinbouw is nodig, is voedsel, en moet niet geïmporteerd worden.

Mogelijk dat er een beetje export is van enkele producten, dan kan men argumenteren dat er beter hier gecontroleerd geproduceerd dan zeer vervuilend elders in de wereld (Wij zijn een productieregio, hebben enkel onze akkers en weiden als grondstoffen en onze duurzaam nastreefbare know how; ook voor industrie).

Ook deze exportbeperking heeft een grote invloed op onze Vlaamse toekomst.

Ook nu en zeker voor 2050 wordt ernstig voedseltekort voorspeld. Onze landbouw afbouwen en nog strengere regelgeving zal zeer dom zijn. Ook moeten wij bij de Europese overheid de regelgeving tegen landbouw niet laten overheersen door enkele sentimentele biodivers denkende groene politici."